سخت افزار کامپیوتر
یک کامپیوتر اساساً از اجزای مختلف الکترونیکی تشکیل شده است که توسط دستگاههای الکتریکی و سیستمهای مکانیکی پشتیبانی میشوند. به وسایل مکانیکی که در کامپیوتر استفاده می شود، سخت افزار کامپیوتر گفته میشود.
مادربرد، CPU، فلاپی دیسک، صفحه کلید، ماوس، وب کم، درایو CS، درایو فلش USB، مانیتور و واحدهای منبع تغذیه نمونههایی از دستگاههای جانبی سختافزاریاند که به یک کامپیوتر متصل هستند.
بنابراین، سختافزار نمایانگر اجزای فیزیکی و ملموس یک کامپیوتر است. یعنی ما میتوانیم سختافزار را به عنوان اجزایی که قابل مشاهده و لمس هستند تعریف کنیم. همچنین میتوان گفت که تجهیزات الکترونیکی، الکتریکی و مکانیکی که یک کامپیوتر را تشکیل میدهند، سخت افزار نامیده میشوند.
یک کامپیوتر از پنج جزء سختافزاری اصلی تشکیل شده است:
- دستگاههای ورودی
- دستگاههای خروجی
- cpu
- دستگاههای ذخیرهسازی
- حافظه
این بخشهای سختافزاری اولیه یک کامپیوتر در کنار سیستم نرمافزاری برای انجام محاسبات، سازماندهی اطلاعات و همچنین برای اتصال با رایانههای مختلف کار میکنند. بنابراین، اجزای سختافزاری یک کامپیوتر با کمک نرمافزار فعال و کنترل میشوند. این رابطه اساسی بین سخت افزار و نرم افزار است.

نرم افزار کامپیوتر
نرم افزار کامپیوتر چیزی نیست جز مجموعهای از دستورالعملها یا برنامههای نوشته شده به زبانهای برنامهنویسی مختلف مانند JAVA، C++، Python و غیره. این مجموعه دستورالعملها یا برنامهها بر عملکرد یک سیستم کامپیوتری نظارت کرده و سخت افزار این دستورالعملها را اجرا میکند. نرمافزار را میتوان به طور عمده به دو دسته طبقهبندی کرد:
- نرم افزار سیستم
- نرم افزار کاربردی یا اپلیکیشن (Application)
نرم افزار سیستم
نرم افزار سیستم، برنامههایی است که برای مدیریت سختافزار کامپیوتر و اجرای نرمافزارهای کاربردی (اپلیکیشن) استفاده میشود. سیستم عاملها و پردازندههای زبان (Assembler، مترجم، کامپایلر و غیره) نیز نرمافزار سیستم هستند.
نرم افزار کاربردی
نرمافزارهایی هستند که برای انجام امور خاصی طراحی شدهاند. نرم افزارهای کاربردی معروف عبارتند از: MS Office، AutoCAD، MATLAB و غیره. بنابراین، از این نوع نرمافزار برای یک برنامه خاص استفاده میشود.
بنابراین با تعریف سختافزار و نرمافزار درمییابیم که رابطه اساسی بین سختافزار و نرمافزار وجود دارد. حال به نکاتی درباره روابط بین سخت افزار و نرم افزار میپردازیم.
نکاتی در مورد رابطه بین سخت افزار و نرم افزار
- سختافزار و نرمافزار هر دو به یکدیگر وابسته هستند. هر دوی آنها باید با هم کار کنند تا کامپیوتر یک خروجی مفید تولید کند.
- اگر از هیچ دستگاه سختافزاری پشتیبانی نشود، نمیتوان از نرمافزار استفاده کرد.
- زمانی که دستورالعمل مناسبی ارائه نشده باشد، سختافزار قابل استفاده نیست و بیفایده است.
- برای انجام کار موردنظر روی کامپیوتر، پکیج نرمافزاری مربوطه باید در سخت افزار بارگذاری شود.
- توسعه نرمافزار فوقالعاده گران است و میتواند دارای هزینههای مداوم باشد.
- پکیجهای نرمافزاری مختلف را میتوان برای اجرای کارهای کاملاً متفاوت، بر روی سختافزار بارگذاری کرد.
- نرمافزار به عنوان یک رابط بین کاربر و سختافزار عمل میکند.
- میتوان گفت که سخت افزار و نرم افزار قلب و روح یک کامپیوتر هستند.

تفاوت سخت افزار و نرم افزار چیست؟
با توجه به توضیحات گفته شده میتوان گفت که سختافزار به اجزای فیزیکی و قابل مشاهده سیستم مانند مانیتور، CPU، صفحه کلید و ماوس گفته میشود. اما، نرمافزار به مجموعهای از دستورالعملها اشاره دارد که سختافزار را قادر میسازد تا مجموعه خاصی از وظایف را انجام دهد.
درواقع سخت افزار بدون نرمافزار بی فایده است. زیرا؛ ماشین هیچ کاری انجام نمیدهد و نمیتوانیم بدون برنامه نویسی به سختافزار بگوییم که چه کاری انجام دهد.
مثلا بدون سیستم عامل، کامپیوتر نمیتواند کاری انجام دهد. بدون نرم افزارهای دیگر، مانند مایکروسافت آفیس، نمیتوانیم چیزی تایپ کنیم یا موسیقی گوش دهیم، ویدیو یا هر چیز دیگری را تماشا کنیم.
چکیده
اجزای فیزیکی سیستم کامپیوتری را سختافزار مینامند. دستگاه ورودی، واحد پردازش، دستگاه هایخروجی و دستگاه هایذخیره سازی کمکی را سختافزار مینامند. صفحه کلید، ماوس، چاپگر، CPU، RAM نمونههایی از سختافزار هستند. به مجموعه برنامههایی که برای یک نیاز خاص طراحی شدهاند، نرمافزار گفته میشود. بنابراین، اجزای سختافزاری یک کامپیوتر با کمک نرمافزار فعال و کنترل میشوند. این رابطه اساسی بین سخت افزار و نرم افزار است.